Villafañe, Julio V.
Estudo do litixio de Adolfo M. Puget contra Bargiela, Posada, López & Cía. por suposta imitación de marca no que perdeu o demandante.
Convenio ante o notario Ildefonso Fernández entre José Pimentel Aller e os seus acreedores para que o primeiro lles devolva os seus créditos, tanto aos presentes coma aos non presentes, dada a mala situación do seu negocio, para saldar todas as débedas enumeradas.
Acordo entre Bernardo Caetano Riazos de Aldao e Domingo Francisco Gayoso de los Cobos, Conde de Amarante nun preito por un muro construido por este xunto a casa do primeiro, na Algalia de Abaixo.
Acordo para o reembolso dos créditos solicitados por Ana María de Otero e fillas para a tenda de Comercio de tecidos que rixen, e penas que sufrirían en caso de impago aos acreedores ante os testamuños necesarios.
Acta do acordo tomado por Benigno de la Riva, Jacobo García e Manuel García Blanco, en representación de `Viuda e Hijos de Simeón García` e Ambrosio Herrreros en representación de Adelaida Herreros. É copia.
Ver nivel superior
Ante a resposta de Manuel Blanco, Ramón Tojo sinala a Juan Prado (encargado da administración de La Unión) pedíndolle que se extenda a este a compulsa dos libros solicitados sobre as rutas de viaxes.
Auto de apelación do Ministerio fiscal no que, a tenor das probas, revocan os autos anteriores e se admite a demanda de acusación por falsificación dunha copia de poder contra a condesa de Ximonde e contra o seu apoderado, Juan do Porto.
Sentenza do preito de Adolfo M. Puget contra Bargiela, Posada, López & Cía. por suposta imitación de marca no que perdeu o demandante.
Alegación de José Soto Suances e Valentina Veiga Fernández polos seus dereitos reais sobre a casa do Carme de Abaixo que din que lles debe Ricardo Blanco-Cicerón.
Alegación de Julián Obaya para inscribir unha finca do Convento Dominicas de Belvís a nome do Estado, froito da desamortización. Inclúe a certificación de Carlos Cortés Morales, xefe da Sección de Intervención da Administración, de que a finca está desamortizada en virtude da Lei de 1º de maio de 1855 e 11 de xullo de 1856.
Borrador do alegato da defensa a favor dos seus clientes considerando o feito como unha disidencia científica, e considera que hai unha falsedade de imputación e bulo nun texto.
Ver nivel superior
Alegato considerando as manifestacións de Manuel Blanco como unha burla da realidade.
Alegato de Domingo Benito Rivas e Julián Obaya na defensa de Francisco Claro, soldado de infantería, na causa pola morte no cárcere de Manuel Vázquez alegando a loucura de Claro (argumenta que tiña visións, golpes na testa, falaba só, inventaba cousas) e o mal carácter de Vázquez, chamándolle provocador pendencieiro.
Alegato do procurador Manuel Giménez, en nome do director do Banco de Santiago, Lorenzo López de Rego, no expediente de execución contra Camilo Bertorini para o pago de 8.476 escudos a favor do primeiro e tamén petición de licenza para iniciar accións por calumnias e inxurias contra o procurador de C. Bertorini.
Ver nivel superior
Alegato de Domingo Fernández no que afirma a inexistencia do contrato para a formación de `La Ferrocarrilana`, asegura a existencia de negociacións que non chegaron a bo porto e que os contratos non se firmaron, non existindo unha folla de tarifas; así nega a existencia dun contrato polo que esta empresa tería unha vida de catro anos firmados e ve como tenues os testemuños dados en contra, crendo que, por exemplo, só o cambio de letreiros `La Ferrocarrilana` por `La Unión` non demostra nada.
Consideracións do avogado de Jacobo Flores, ao respecto da pretensión da demandada (non figura o nome) no caso dunha compravenda de terras, e as rendas que xeneran.
Alegato de Joaquín Pensado en defensa dos seus representados, acusados de desacato á autoridade, alegando para eso, ausencia de calumnias, inxurias, insulto nin ameaza e constituíndo só un acto de solidaridade co seu compañeiro o profesor Francisco Giner de los Ríos.
Asinado por Joaquín Pensado Mosquera e Julían Obaya.
Alegato de Joaquín Pensado Mosquera en defensa dos seus representados, Augusto e Laureano acusados de desacato ao goberno dentro do proceso contra o profesor Francisco Giner de los Ríos.
Ver nivel superior
Ramón Tojo argumenta os motivos polos que non debe procederse a impugnación das súas testemuñas por tachas aducidas polos demandados.
Alegato de Ramón Tojo no nome de Francisco Bentín e Domingo Pintos no caso da denuncia por falsedade dunha acta interposta por Ángel Aldrey e o seu procurador Domingo Sánchez. Fala dunhas denuncias calumniosas e duns delitos `fantásticos` e descalifica ás testemuñas chamándolle a unha, por exemplo `perdido que acabó en trapisondas, (...) almuerza con aguardiente`. Busca amosar que existen incoherencias, olvidos estraños e a existencia dunha trama e confabulación contra os seus defendidos, e pide a instrución dunha causa contra as testemuñas Ozal e Souto. Nomea tachas doutras testemuñas e solicita volver a interrogar por separado a outras, asemade pide se lle mande exhorto ao secretario e ao alcalde para que mostren o patrón vecindario desde 1860 para ver o reparto de contribucións.