O remitente fálalle do cara que vai a vida en París pero sobretodo é unha carta intimista onde confesa sentir vergoña do seu pouco saber,nin sequera idiomas fala de aprender, traballar sen importarlle os honores, non quere ser catedrático senón gozar cos descubrimentos e que a gloria a leve o Seminario. Prepárase en Compostela unha asamblea na Universidade na que quere participar pois a súa idea é que se poida controlar o traballo de cátedros e auxiliares
